wykrzyczeć się
Смотреть что такое "wykrzyczeć się" в других словарях:
wykrzyczeć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nakrzyczeć się do woli; krzycząc, wyżyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie przerywaj jej, niech się wykrzyczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykrzyczeć — dk VIIb, wykrzyczećczę, wykrzyczećczysz, wykrzyczećkrzycz, wykrzyczećczał, wykrzyczećczany «krzycząc wypowiedzieć, wyjawić coś; krzycząc wyładować coś z siebie (zwykle złość, wzburzenie)» Wykrzyczeć przed kimś swoje pretensje. Wykrzyczeć… … Słownik języka polskiego
wywrzeszczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, wywrzeszczeć sięczę się, wywrzeszczeć sięczy się, wywrzeszczeć sięczał się, wywrzeszczeć sięczeli się {{/stl 8}}{{stl 7}} wykrzyczeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieciaki wywrzeszczały się na podwórzu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nawrzeszczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zmęczyć się wydawaniem wrzasków, krzyków, nakrzyczeć się do woli, wykrzyczeć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawrzeszczał się do woli. Dość się już nawrzeszczałeś, bądź wreszcie cicho! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulżyć — dk VIb, ulżę, ulżysz, ulżyj, ulżył 1. «uczynić łatwiejszym niesienie, ciągnięcie czegoś przez zmniejszenie ciężaru» Chcąc ulżyć koniom zszedł z wozu. Ulżył jej odbierając od niej walizkę. 2. «sprawić ulgę komuś lub czemuś; uczynić coś… … Słownik języka polskiego
wyryczeć — dk VIIb, wyryczećczę, wyryczećczysz, wyryczećrycz, wyryczećczał, wyryczećczany wyrykiwać ndk VIIIb, wyryczećkuję, wyryczećkujesz, wyryczećkuj, wyryczećiwał, wyryczećiwany, pot. «rycząc wykrzyczeć, wyśpiewać, wypłakać coś» Wyryczeć piosenkę.… … Słownik języka polskiego
wywrzeszczeć — dk VIIb, wywrzeszczećczę, wywrzeszczećczysz, wywrzeszczećwrzeszcz, wywrzeszczećczał, wywrzeszczećczeli, wywrzeszczećczany rzad. wywrzasnąć dk Va, wywrzeszczećnę, wywrzeszczećwrzaśniesz, wywrzeszczećwrzaśnij, wywrzeszczećnął, wywrzeszczećnęła,… … Słownik języka polskiego
